Monique Heijst – EvE Amsterdam: Rouw is de achterkant van liefde

De EvE Foundation is nu ook in amsterdam actief, zoals je ook in ons persbericht hebt kunnen lezen. Hoogste tijd om het enthousiaste team van EvE Amsterdam voor te stellen. Vandaag de eer aan Monique Heijst.

Wie ben je?

Ik ben Monique Heijst, 53, en ik heb samen met Rein drie prachtzoons van 21, 19 en 17 en dan is er natuurlijk ons vierde kind: Sjaak, onze cocker spaniël. Ik heb (naast mijn baan bij Beer advocaten als bestuurssecretaris) een coachingspraktijk. Samen met Tamara, de andere begeleider van de EvE Foundation Amsterdam, heb ik verschillende opleidingen systemisch werk en rouwcoaching gedaan bij Phoenix Opleidingen. Ook ben ik luistermoeder (kindercoach) op een basisschool waar ik een luisterend oor bied aan kinderen die iets kwijt willen of hun verdriet willen delen. De school vraagt mij ook om kinderen te begeleiden die een ouder, broer of zus verloren hebben en daar wat steun van buitenaf bij kunnen gebruiken.

Hoe ben je met de EvE Foundation in contact gekomen?

Ik zat in coronatijd op een bankje voor mijn deur, samen met Tamara, nadat we een rondje renden om Coronakilo’s buiten de deur te houden. Renée Sajet wandelde voorbij, een van de begeleiders van de EvE Foundation. Ik kende haar al langer uit de buurt en we hadden vaker mooie, spontane gesprekken over onze professionele betrokkenheid bij kwetsbare groepen. Zo raakten we in gesprek over een jongetje dat zijn vader heeft verloren en met wie ik al wandelend coachingsgesprekken – soms met Sjakie omdat deze jongen heel erg van honden houdt – heb over zijn rouwproces. Ook vertelden Tamara en ik over onze workshops systemisch werken (familieopstellingen) en ineens riep Renée: ‘Dan móet ik jullie met Nancy en de EvE Foundation laten kennismaken. Deze kennismaking hier op straat kan geen toeval zijn.’ Renée heeft woord gehouden en bracht ons vieren bij elkaar. Ook met Nancy was er meteen een klik, een soort gevoel van thuiskomen. En samen smeedden we plannen voor de toekomst rond EvE. Onze opleiding, visie en ervaring in het werken met jongeren sloot naadloos aan op het gedachtengoed van EvE.

Wat ga je doen voor de EvE Foundation?

Tamara en ik gaan de eerste Amsterdamse groep begeleiden voor de EvE Foundation, in een pittoresk grachtenpand vlakbij de negen straatjes, mogelijk gemaakt door het advocatenkantoor waar ik werk.

Wat raakt je het meest als je denkt aan het werk van de EvE Foundation?

Het werken met jongeren vind ik heel mooi om te doen. Bij de leeftijd van de jongeren die zich kunnen aanmelden bij EvE is een lotgenotengroep een prettige werkvorm. De insteek die de EvE Foundation daarbij heeft gekozen, spreekt mij aan. De jongeren kunnen elkaars verhalen herkennen en daar troost, kracht en soms ook plezier uit putten. Er is niet alleen een therapeutische kant, maar er wordt ook gekeken naar praktische stappen die de jongeren kunnen zetten in deze fase in hun leven. Rouw en verlies zijn thema’s waar ik in mijn praktijk veel mee werk en de betrokkenheid bij EvE voelt als een jas die mij goed past. Tamara en ik hebben in ons eigen leven veel rouw en verlies gevoeld. Deze ervaring hebben wij omgezet in professionele begeleiding van o.a. jongeren die iemand moeten verliezen en daardoor al op jongere leeftijd meer op eigen benen moeten staan dan bij deze leeftijd past. Fijn om dit werk samen te doen met Tamara, Nancy en Renée. Bijzonder ook om geïnterviewd te worden door Eva, de dochter van Nancy en Peter.

En waarom wil je dat doen?

Omdat de stichting mij aanspreekt, en het verhaal van de oprichter. Op dit moment coach ik jongeren vooral individueel en ik kijk ernaar uit om samen met Tamara ook een groep te begeleiden. Tamara en ik kunnen lezen en schrijven met elkaar en we hopen samen een bijdrage te kunnen leveren aan de missie van EvE op een manier die veilig en respectvol zal voelen voor de deelnemers.

“Rouw is de achterkant van liefde.”

Wat is je persoonlijke slogan?

Ik vind het belangrijk dat alles ‘ingesloten’ wordt: niet alleen mensen maar ook thema’s zoals de dood, verdriet, wanhoop. Juist door het erover te hebben, kunnen ervaringen een plek krijgen en komt er ruimte voor verwerking. Rouw is de achterkant van liefde, en door je te beseffen wat en wie je mist, word je je ook bewust van de liefde voor dat wat je zo dierbaar is.

Eva Boef