Interview met Els Manuputtij
De EvE Foundation vestigt dit jaar ook in Groningen, nadat we onlangs de coaches van EvE Utrecht voorstelden is het nu ook tijd om de coaches van Groningen voor te stellen. Vandaag de eer aan Els Manuputtij.
Wie ben je?
Ik ben Els, ik ben getrouwd en moeder van twee zoons van 16 en 13 jaar en een dochter van 10 jaar. Ik ben enthousiast, een denker, een genieter en een makkelijke prater.
Ik hou van mensen en hun verhalen, daarom werk ik als verlies- en rouwtherapeut in mijn eigen praktijk Credo Rouwtherapie. Naast de een-op-een begeleiding van cliënten ben ik begeleider van verschillende lotgenotengroepen voor volwassenen en geef ik gastlessen over verlies en rouw voor studenten Helpende Zorg en Welzijn.
Hoe ben je met de EvE Foundation in contact gekomen?
Door een deelnemer van een van de lotgenotengroepen die ik begeleid, werd ik getipt over EvE. Ze vond het fijn dat er voor haar een plek was waar zij mensen kon ontmoeten die ook hun partner zijn verloren, maar ze miste zoiets voor haar dochters. Via de site van de EvE Foundation kwam ik in contact met Nancy, die al langer de wens had om in Groningen een locatie te starten. Via een videocall maakten we kennis en het klikte direct.
EvE streeft naar lotgenotengroepen op kwalitatief hoog niveau en weet dat op een laagdrempelige manier naar jongeren over te brengen. Dit sprak mij erg aan en ik dacht meteen: dit wil ik met Christa gaan doen!
Wat doe je voor de EvE Foundation?
Samen met Christa ben ik verantwoordelijk voor het opzetten van een nieuwe EvE locatie in Groningen. Van fondsenwerving, netwerken, het uitnodigen van de gastsprekers voor de masterclasses, het werven van de lotgenoten tot het regelen van de catering.
Als de groep van start gaat zijn Christa en ik het aanspreekpunt voor de jongeren en zorgen wij voor een veilige sfeer waar er voor ieders verhaal ruimte is.
Wat raakt je het meest als je denkt aan het werk van de EvE Foundation?
De EvE Foundation zoekt naar een balans tussen ruimte maken voor rouw en bouwen aan de toekomst. Bij EvE vinden jongeren een plek waar ze in contact komen met jongeren die eenzelfde ervaring hebben. Voor jongeren kan rouwen extra lastig zijn, omdat ze ook zo graag normaal willen zijn. Er is erkenning en herkenning en ze leren over rouw. Ik wil ze helpen voelen dat ze er niet alleen in staan.
En waarom wil je dat doen?
Vijf jaar geleden is een van mijn beste vriendinnen overleden. Naast het verdriet en het missen van mijn vriendin had ik ook verdriet om haar man en twee kinderen. Zij waren toen nog jong en missen hun moeder nu ze tieners zijn weer op een andere manier.
Ik wil iets betekenen voor jongeren die door een moeilijke tijd gaan en toch ook door willen gaan in hun school/studentenleven. Hoe breng je dat grote verdriet en je normale leven bij elkaar? Je kunt daar als begeleider echt een verschil in maken.
Wat is je persoonlijke slogan?
Els Manuputtij
Coach & begeleider EvE Groningen
Interview door
Saar Kroon